conjecturalis
Latin
Étymologie
- Dérivé de conjectura, avec le suffixe -alis.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | conjecturalis | conjecturalis | conjecturale | conjecturales | conjecturales | conjecturalia |
| Vocatif | conjecturalis | conjecturalis | conjecturale | conjecturales | conjecturales | conjecturalia |
| Accusatif | conjecturalem | conjecturalem | conjecturale | conjecturales | conjecturales | conjecturalia |
| Génitif | conjecturalis | conjecturalis | conjecturalis | conjecturalium | conjecturalium | conjecturalium |
| Datif | conjecturali | conjecturali | conjecturali | conjecturalibus | conjecturalibus | conjecturalibus |
| Ablatif | conjecturali | conjecturali | conjecturali | conjecturalibus | conjecturalibus | conjecturalibus |
conjectūrālis \Prononciation ?\
- Conjectural.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
- conjecturaliter (« de manière conjecturale »)
Références
- « conjecturalis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « conjecturalis », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage