conflatus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | conflatŭs | conflatūs |
| Vocatif | conflatŭs | conflatūs |
| Accusatif | conflatum | conflatūs |
| Génitif | conflatūs | conflatuum |
| Datif | conflatūi ou conflatū |
conflatibus |
| Ablatif | conflatū | conflatibus |
conflatus \Prononciation ?\ masculin
Synonymes
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | conflatus | conflată | conflatum | conflatī | conflatae | conflată |
| Vocatif | conflate | conflată | conflatum | conflatī | conflatae | conflată |
| Accusatif | conflatum | conflatăm | conflatum | conflatōs | conflatās | conflată |
| Génitif | conflatī | conflatae | conflatī | conflatōrŭm | conflatārŭm | conflatōrŭm |
| Datif | conflatō | conflatae | conflatō | conflatīs | conflatīs | conflatīs |
| Ablatif | conflatō | conflatā | conflatō | conflatīs | conflatīs | conflatīs |
conflatus \Prononciation ?\
- Participe passé de conflo.
Références
- « conflatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage