conficiens
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | conficiens | conficiens | conficiens | conficientēs | conficientēs | conficientia |
| Vocatif | conficiens | conficiens | conficiens | conficientēs | conficientēs | conficientia |
| Accusatif | conficientem | conficientem | conficiens | conficientēs | conficientēs | conficientia |
| Génitif | conficientis | conficientis | conficientis | conficientium | conficientium | conficientium |
| Datif | conficientī | conficientī | conficientī | conficientibus | conficientibus | conficientibus |
| Ablatif | conficientī | conficientī | conficientī | conficientibus | conficientibus | conficientibus |
conficiens \Prononciation ?\ (superlatif : conficientissimus)
- Participe présent de conficio :
- Qui accomplit, qui effectue
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Qui accomplit, qui effectue
Apparentés étymologiques
Références
- « conficiens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage