confabulator

Latin

Étymologie

Dérivé de confabulatus, avec le suffixe -tor.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif confabulator confabulatorēs
Vocatif confabulator confabulatorēs
Accusatif confabulatorem confabulatorēs
Génitif confabulatoris confabulatorum
Datif confabulatorī confabulatoribus
Ablatif confabulatorĕ confabulatoribus

confabulator masculin

  1. Interlocuteur.

Apparentés étymologiques

Références