concupiscibilis
Latin
Étymologie
- De concupisco (« convoiter ») avec le suffixe -bilis.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | concupiscibilis | concupiscibilis | concupiscibile | concupiscibiles | concupiscibiles | concupiscibilia |
| Vocatif | concupiscibilis | concupiscibilis | concupiscibile | concupiscibiles | concupiscibiles | concupiscibilia |
| Accusatif | concupiscibilem | concupiscibilem | concupiscibile | concupiscibiles | concupiscibiles | concupiscibilia |
| Génitif | concupiscibilis | concupiscibilis | concupiscibilis | concupiscibilium | concupiscibilium | concupiscibilium |
| Datif | concupiscibili | concupiscibili | concupiscibili | concupiscibilibus | concupiscibilibus | concupiscibilibus |
| Ablatif | concupiscibili | concupiscibili | concupiscibili | concupiscibilibus | concupiscibilibus | concupiscibilibus |
concupiscibilis \Prononciation ?\
- Convoitable.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
- concupiscibiliter
Dérivés dans d’autres langues
- Français : concupiscible
Références
- « concupiscibilis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage