concinnaticius
Latin
Étymologie
- Dérivé de concinnatus, avec le suffixe -icius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | concinnaticius | concinnaticiă | concinnaticium | concinnaticiī | concinnaticiae | concinnaticiă |
| Vocatif | concinnaticie | concinnaticiă | concinnaticium | concinnaticiī | concinnaticiae | concinnaticiă |
| Accusatif | concinnaticium | concinnaticiăm | concinnaticium | concinnaticiōs | concinnaticiās | concinnaticiă |
| Génitif | concinnaticiī | concinnaticiae | concinnaticiī | concinnaticiōrŭm | concinnaticiārŭm | concinnaticiōrŭm |
| Datif | concinnaticiō | concinnaticiae | concinnaticiō | concinnaticiīs | concinnaticiīs | concinnaticiīs |
| Ablatif | concinnaticiō | concinnaticiā | concinnaticiō | concinnaticiīs | concinnaticiīs | concinnaticiīs |
concinnaticius \Prononciation ?\
Références
- « concinnaticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « concinnaticius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage