concinnaticius

Latin

Étymologie

Dérivé de concinnatus, avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif concinnaticius concinnaticiă concinnaticium concinnaticiī concinnaticiae concinnaticiă
Vocatif concinnaticie concinnaticiă concinnaticium concinnaticiī concinnaticiae concinnaticiă
Accusatif concinnaticium concinnaticiăm concinnaticium concinnaticiōs concinnaticiās concinnaticiă
Génitif concinnaticiī concinnaticiae concinnaticiī concinnaticiōrŭm concinnaticiārŭm concinnaticiōrŭm
Datif concinnaticiō concinnaticiae concinnaticiō concinnaticiīs concinnaticiīs concinnaticiīs
Ablatif concinnaticiō concinnaticiā concinnaticiō concinnaticiīs concinnaticiīs concinnaticiīs

concinnaticius \Prononciation ?\

  1. Préparé, bien servi, en parlant du repas.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références