conciërge

Voir aussi : Concierge, concierge

Néerlandais

Étymologie

(1569) Du français concierge[1].

Nom commun

Nombre Singulier Pluriel
Nom conciërge conciërges
Diminutif conciërgetje conciërgetjes

conciërge masculin et féminin

  1. Concierge, gardien d'une maison.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[2] :
  • 98,6 % des Flamands,
  • 98,8 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

Sources

  1. « conciërge » dans Nicoline van der Sijs, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, dbnl.org, Amsterdam, Anvers, 2002, ISBN 978-902042045-6
  2. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]

Bibliographie

  • conciërge sur mijnwoordenboek.nl. Consulté le 12 mai 2019