comminabundus

Latin

Étymologie

Dérivé de comminor menacer »), avec le suffixe -bundus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif comminabundus comminabundă comminabundum comminabundī comminabundae comminabundă
Vocatif comminabunde comminabundă comminabundum comminabundī comminabundae comminabundă
Accusatif comminabundum comminabundăm comminabundum comminabundōs comminabundās comminabundă
Génitif comminabundī comminabundae comminabundī comminabundōrŭm comminabundārŭm comminabundōrŭm
Datif comminabundō comminabundae comminabundō comminabundīs comminabundīs comminabundīs
Ablatif comminabundō comminabundā comminabundō comminabundīs comminabundīs comminabundīs

comminabundus \Prononciation ?\

  1. Faisant des menaces.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références