commictilis
Latin
Étymologie
- Dérivé de commingo (« mouiller d'urine »), avec le suffixe -ilis.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | commictilis | commictilis | commictile | commictiles | commictiles | commictilia |
| Vocatif | commictilis | commictilis | commictile | commictiles | commictiles | commictilia |
| Accusatif | commictilem | commictilem | commictile | commictiles | commictiles | commictilia |
| Génitif | commictilis | commictilis | commictilis | commictilium | commictilium | commictilium |
| Datif | commictili | commictili | commictili | commictilibus | commictilibus | commictilibus |
| Ablatif | commictili | commictili | commictili | commictilibus | commictilibus | commictilibus |
commictilis \Prononciation ?\
- Vil, méprisable.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « commictilis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage