comitiatus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | comitiatŭs | comitiatūs | 
| Vocatif | comitiatŭs | comitiatūs | 
| Accusatif | comitiatum | comitiatūs | 
| Génitif | comitiatūs | comitiatuum | 
| Datif | comitiatūi ou comitiatū | comitiatibus | 
| Ablatif | comitiatū | comitiatibus | 
comitiatus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | comitiatus | comitiată | comitiatum | comitiatī | comitiatae | comitiată | 
| Vocatif | comitiate | comitiată | comitiatum | comitiatī | comitiatae | comitiată | 
| Accusatif | comitiatum | comitiatăm | comitiatum | comitiatōs | comitiatās | comitiată | 
| Génitif | comitiatī | comitiatae | comitiatī | comitiatōrŭm | comitiatārŭm | comitiatōrŭm | 
| Datif | comitiatō | comitiatae | comitiatō | comitiatīs | comitiatīs | comitiatīs | 
| Ablatif | comitiatō | comitiatā | comitiatō | comitiatīs | comitiatīs | comitiatīs | 
comitiatus \Prononciation ?\
Références
- « comitiatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage