claudicar
Catalan
Étymologie
- Du latin claudicare.
Verbe
claudicar [Prononciation ?] 1er groupe (voir la conjugaison) intransitif
Synonymes
Espagnol
Étymologie
- Du latin claudicare.
Verbe
claudicar \klau̯.ðiˈkaɾ\ intransitif 1er groupe (voir la conjugaison)
- (Vieilli) Boiter, claudiquer, clopiner.
- Capituler aux demandes de quelqu’un
Synonymes
Dérivés
Étymologie
- Du latin claudicare.
Verbe
claudicar \klaw.ðiˈka\ intransitif 1er groupe (voir la conjugaison)
Synonymes
Vocabulaire apparenté par le sens
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Miquèu Grosclaude, Gilabèrt Nariòo, Patric Guilhemjoan, Dictionnaire Français / Occitan (gascon), Per Noste, 2007