cladestinus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | cladestinus | cladestină | cladestinum | cladestinī | cladestinae | cladestină |
| Vocatif | cladestine | cladestină | cladestinum | cladestinī | cladestinae | cladestină |
| Accusatif | cladestinum | cladestinăm | cladestinum | cladestinōs | cladestinās | cladestină |
| Génitif | cladestinī | cladestinae | cladestinī | cladestinōrŭm | cladestinārŭm | cladestinōrŭm |
| Datif | cladestinō | cladestinae | cladestinō | cladestinīs | cladestinīs | cladestinīs |
| Ablatif | cladestinō | cladestinā | cladestinō | cladestinīs | cladestinīs | cladestinīs |
cladestinus \Prononciation ?\
- Calamiteux, malheureux, désastreux.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « cladestinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage