circumitus

Latin

Étymologie

Déverbal de circumeo, dérivé de circumitum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif circumitŭs circumitūs
Vocatif circumitŭs circumitūs
Accusatif circumitum circumitūs
Génitif circumitūs circumituum
Datif circumitūi
ou circumitū
circumitibus
Ablatif circumitū circumitibus

circumitus \Prononciation ?\ masculin

  1. Variante de circuitus.

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif circumitus circumită circumitum circumitī circumitae circumită
Vocatif circumite circumită circumitum circumitī circumitae circumită
Accusatif circumitum circumităm circumitum circumitōs circumitās circumită
Génitif circumitī circumitae circumitī circumitōrŭm circumitārŭm circumitōrŭm
Datif circumitō circumitae circumitō circumitīs circumitīs circumitīs
Ablatif circumitō circumitā circumitō circumitīs circumitīs circumitīs

circumitus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de circumeo.