cinctus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | cinctŭs | cinctūs |
| Vocatif | cinctŭs | cinctūs |
| Accusatif | cinctum | cinctūs |
| Génitif | cinctūs | cinctuum |
| Datif | cinctūi ou cinctū |
cinctibus |
| Ablatif | cinctū | cinctibus |
cinctus \Prononciation ?\ masculin
- Action ou manière de ceindre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Ceinture d'un vêtement.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Sorte de jupe, de tunique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Figuré) Ceinture du corps.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
- cinctutus (« vêtu du cinctus »)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | cinctus | cinctă | cinctum | cinctī | cinctae | cinctă |
| Vocatif | cincte | cinctă | cinctum | cinctī | cinctae | cinctă |
| Accusatif | cinctum | cinctăm | cinctum | cinctōs | cinctās | cinctă |
| Génitif | cinctī | cinctae | cinctī | cinctōrŭm | cinctārŭm | cinctōrŭm |
| Datif | cinctō | cinctae | cinctō | cinctīs | cinctīs | cinctīs |
| Ablatif | cinctō | cinctā | cinctō | cinctīs | cinctīs | cinctīs |
cinctus \Prononciation ?\
- Participe passé de cingo.
Références
- « cinctus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage