chocas
: chocás
Français
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| choca | chocas |
| \ʃo.ka\ | |
chocas \ʃo.ka\ masculin
- Pluriel de choca.
Une fois mise à l’abri sur un large plat colonisé par des chocas, Camille ne put contenir un sourd hurlement de colère...
— (Philippe Morvan, L’envol du papangue, Orphie, 2024)
Variantes orthographiques
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe chocar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (tú) chocas | ||
chocas \ˈt͡ʃo.kas\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent de l’indicatif de chocar.
Prononciation
- Madrid : \ˈt͡ʃo.kas\
- Séville : \ˈt͡ʃo.kah\
- Mexico, Bogota : \ˈt͡ʃo.k(a)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈt͡ʃo.kah\
- Montevideo, Buenos Aires : \ˈt͡ʃo.kas\
Portugais
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | choco | chocos |
| Féminin | choca | chocas |
chocas \ˈʃo.kɐʃ\ (Lisbonne) \ˈʃo.kəs\ (São Paulo)
- Féminin pluriel de choco.
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| choca | chocas |
chocas \ˈʃo.kɐʃ\ (Lisbonne) \ˈʃo.kəs\ (São Paulo) féminin
- Pluriel de choca.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe chocar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu chocas | ||
chocas \ˈʃo.kɐʃ\ (Lisbonne) \ˈʃo.kəs\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de chocar.