chaval
Espagnol
Étymologie
- Du caló chavó (« jeune homme, fils ») via son vocatif pluriel chavale.
Nom commun
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | chaval \tʃa.ˈbal\ |
chavales \ˈtʃa.ˈba.les\ |
| Féminin | chavala \tʃa.ˈba.la\ |
chavalas \tʃa.ˈba.las\ |
chaval masculin
- (Familier) Jeune homme, mec.
Synonymes
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « chaval [Prononciation ?] »
Étymologie
- Du latin vulgaire caballus.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| chaval \t͡ʃaˈβal\ |
chavals \t͡ʃaˈβals\ |
chaval \t͡ʃaˈβal\ (graphie normalisée) masculin
- (Biterrois) (Hippologie) Cheval.
Le prince fasquèc arniscar les chavals pus polits
— (Andrieu Lagarda, Les Secrèts de las Bèstias, page 72, 2014. ISBN 978-2-916718-53-8.)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Variantes dialectales
- → voir caval
Références
- Christian Camps, Atlas linguistique du Biterrois, Institut d’études occitanes, Béziers, 1985
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
chaval \Prononciation ?\ masculin
- (Zoologie) Cheval (animal).