chamtivý
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | chamtivý | chamtivá | chamtivé | |
| vocatif | chamtivý | chamtivá | chamtivé | ||
| accusatif | chamtivého | chamtivý | chamtivou | chamtivé | |
| génitif | chamtivého | chamtivé | chamtivého | ||
| locatif | chamtivém | chamtivé | chamtivém | ||
| datif | chamtivému | chamtivé | chamtivému | ||
| instrumental | chamtivým | chamtivou | chamtivým | ||
| pluriel | nominatif | chamtiví | chamtivé | chamtivá | |
| vocatif | chamtiví | chamtivé | chamtivá | ||
| accusatif | chamtivé | chamtivá | |||
| génitif | chamtivých | ||||
| locatif | chamtivých | ||||
| datif | chamtivým | ||||
| instrumental | chamtivými | ||||
chamtivý \ˈxamcɪviː\ (comparatif : chamtivější, superlatif : nejchamtivější)
Synonymes
Dérivés
- chamtivec, personne avide
- chamtivost, avidité
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage