chamaemelinus
Latin
Étymologie
- De chamaemelon (« camomille ») avec le suffixe -inus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | chamaemelinus | chamaemelină | chamaemelinum | chamaemelinī | chamaemelinae | chamaemelină |
| Vocatif | chamaemeline | chamaemelină | chamaemelinum | chamaemelinī | chamaemelinae | chamaemelină |
| Accusatif | chamaemelinum | chamaemelinăm | chamaemelinum | chamaemelinōs | chamaemelinās | chamaemelină |
| Génitif | chamaemelinī | chamaemelinae | chamaemelinī | chamaemelinōrŭm | chamaemelinārŭm | chamaemelinōrŭm |
| Datif | chamaemelinō | chamaemelinae | chamaemelinō | chamaemelinīs | chamaemelinīs | chamaemelinīs |
| Ablatif | chamaemelinō | chamaemelinā | chamaemelinō | chamaemelinīs | chamaemelinīs | chamaemelinīs |
chamaemelinus \Prononciation ?\
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « chamaemelinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage