cernuus
Latin
Étymologie
- Voyez cerebrum pour des explications sur le radical.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | cernuus | cernuă | cernuum | cernuī | cernuae | cernuă | 
| Vocatif | cernue | cernuă | cernuum | cernuī | cernuae | cernuă | 
| Accusatif | cernuum | cernuăm | cernuum | cernuōs | cernuās | cernuă | 
| Génitif | cernuī | cernuae | cernuī | cernuōrŭm | cernuārŭm | cernuōrŭm | 
| Datif | cernuō | cernuae | cernuō | cernuīs | cernuīs | cernuīs | 
| Ablatif | cernuō | cernuā | cernuō | cernuīs | cernuīs | cernuīs | 
cernuus \Prononciation ?\
Synonymes
Dérivés
- cernuo (« faire la culbute »)
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | cernuus | cernuī | 
| Vocatif | cernue | cernuī | 
| Accusatif | cernuum | cernuōs | 
| Génitif | cernuī | cernuōrum | 
| Datif | cernuō | cernuīs | 
| Ablatif | cernuō | cernuīs | 
cernuus \Prononciation ?\ masculin
- Saltimbanque, culbuteur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Références
- « cernuus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 293)
- « cernuus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage