centaureum
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | centaureum | centaurea |
| Vocatif | centaureum | centaurea |
| Accusatif | centaureum | centaurea |
| Génitif | centaureī | centaureōrum |
| Datif | centaureō | centaureīs |
| Ablatif | centaureō | centaureīs |
centaureum neutre
- (Botanique) Centaurée.
Variantes
- centaurea (Latin tardif)
- centauria, centaurion, centaurium
Prononciation
- \ken.tau̯ˈreː.um\, [kɛn̪t̪äu̯ˈreːʊ̃ˑ] (Classique)
- \t͡ʃen.tau̯ˈre.um\, [t͡ʃen̪t̪äu̯ˈrɛːum] (Ecclésiastique)
Références
- « centaureum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage