cellarius

Latin

Étymologie

(Adjectif) Dérivé de cella, avec le suffixe -arius.
(Nom commun) Substantivation de l’adjectif cellarius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif cellarius cellariă cellarium cellariī cellariae cellariă
Vocatif cellarie cellariă cellarium cellariī cellariae cellariă
Accusatif cellarium cellariăm cellarium cellariōs cellariās cellariă
Génitif cellariī cellariae cellariī cellariōrŭm cellariārŭm cellariōrŭm
Datif cellariō cellariae cellariō cellariīs cellariīs cellariīs
Ablatif cellariō cellariā cellariō cellariīs cellariīs cellariīs

cellarius \Prononciation ?\ ; première classe

  1. De cellier, de garde-manger.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif cellarius cellariī
Vocatif cellarie cellariī
Accusatif cellarium cellariōs
Génitif cellariī cellariōrum
Datif cellariō cellariīs
Ablatif cellariō cellariīs

cellarius \Prononciation ?\ masculin ; 2e déclinaison

  1. Chef de l'office, intendant, dépensier.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références