causticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien καυστικός, kaustikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | causticus | caustică | causticum | causticī | causticae | caustică |
| Vocatif | caustice | caustică | causticum | causticī | causticae | caustică |
| Accusatif | causticum | causticăm | causticum | causticōs | causticās | caustică |
| Génitif | causticī | causticae | causticī | causticōrŭm | causticārŭm | causticōrŭm |
| Datif | causticō | causticae | causticō | causticīs | causticīs | causticīs |
| Ablatif | causticō | causticā | causticō | causticīs | causticīs | causticīs |
causticus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
- causterium
- cauter
Références
- « causticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage