causarius

Latin

Étymologie

(Adjectif) Dérivé de causa cas, maladie qui sert d’excuse »), avec le suffixe -arius.
(Nom commun) Substantivation de l’adjectif causarius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif causarius causariă causarium causariī causariae causariă
Vocatif causarie causariă causarium causariī causariae causariă
Accusatif causarium causariăm causarium causariōs causariās causariă
Génitif causariī causariae causariī causariōrŭm causariārŭm causariōrŭm
Datif causariō causariae causariō causariīs causariīs causariīs
Ablatif causariō causariā causariō causariīs causariīs causariīs

causarius \Prononciation ?\ ; première classe

  1. Malade, infirme, invalide.
    • missio causaria.
      congé maladie.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif causarius causariī
Vocatif causarie causariī
Accusatif causarium causariōs
Génitif causariī causariōrum
Datif causariō causariīs
Ablatif causariō causariīs

causarius \Prononciation ?\ masculin ; 2e déclinaison

  1. Malade.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références