caucit
Étymologie
- D’origine mal établie.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| caucit \kawˈsit\ |
caucits \kawˈsits\ |
caucit [kawˈsit] (graphie normalisée) masculin
- (Botanique) Chardon en général, chardon hémorroïdal, chardon lancéolé, chardon porte-laine, chardon penché, chardon-marié, onoporde, etc.
Variantes
- calcic
- caucic
Vocabulaire apparenté par le sens
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Loís Alibèrt, Dictionnaire occitan-français selon les parlers languedociens, Institut d’Estudis Occitans, 1997, ISBN 2-85910-069-5
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2