castelon
: Castelon
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| castelon \kasteˈlu\ |
castelons \kasteˈlus\ |
castelon [kasteˈlu] (graphie normalisée) masculin
- Petit château, castel.
Variantes dialectales
- chastelon (nord-occitan)
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- languedocien : [kasteˈlu]
- provençal : [kasteˈlũᵑ]
Références
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français - Diccionari provençau francés, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003, ISBN 2-7449-0464-3