carrafa
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| carrafa \kaˈrafo̞\ |
carrafas \kaˈrafo̞s\ |
carrafa [kaˈrafo̞] (graphie normalisée) féminin
- Carafe.
tap de carrafa
- bouchon de carafe
Variantes
Dérivés
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- languedocien : [kaˈrafo̞]
- provençal : [kaˈʁafo̞]
Références
- Yves Lavalade, Dictionnaire d’usage occitan/français - Limousin-Marche-Périgord, Institut d’Estudis Occitans dau Lemosin, 2010
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage