capbilhar
Étymologie
Verbe
capbilhar [kabbiˈʎa] (graphie normalisée) 1er groupe (voir la conjugaison) transitif et intransitif
- Culbuter, précipiter.
Capbilhèt una taula e tombèt jos les bancs.
— (Paul Barbe)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- (Toulousain) Tomber la tête la première.