canorus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | canorus | canoră | canorum | canorī | canorae | canoră |
| Vocatif | canore | canoră | canorum | canorī | canorae | canoră |
| Accusatif | canorum | canorăm | canorum | canorōs | canorās | canoră |
| Génitif | canorī | canorae | canorī | canorōrŭm | canorārŭm | canorōrŭm |
| Datif | canorō | canorae | canorō | canorīs | canorīs | canorīs |
| Ablatif | canorō | canorā | canorō | canorīs | canorīs | canorīs |
canorus \kaˈnoː.rus\
- Qui chante bien.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « canorus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « canorus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage