candidatus
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de candidus (« blanc »), avec le suffixe -atus.
- (Nom commun 1) Substantivation de l'adjectif.
- (Nom commun 2) Dérivé de candidus (« blanc »), avec le suffixe -atus, -us.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | candidatus | candidată | candidatum | candidatī | candidatae | candidată |
| Vocatif | candidate | candidată | candidatum | candidatī | candidatae | candidată |
| Accusatif | candidatum | candidatăm | candidatum | candidatōs | candidatās | candidată |
| Génitif | candidatī | candidatae | candidatī | candidatōrŭm | candidatārŭm | candidatōrŭm |
| Datif | candidatō | candidatae | candidatō | candidatīs | candidatīs | candidatīs |
| Ablatif | candidatō | candidatā | candidatō | candidatīs | candidatīs | candidatīs |
candidatus \Prononciation ?\
Nom commun 1
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | candidatus | candidatī |
| Vocatif | candidate | candidatī |
| Accusatif | candidatum | candidatōs |
| Génitif | candidatī | candidatōrum |
| Datif | candidatō | candidatīs |
| Ablatif | candidatō | candidatīs |
candidatus masculin (pour une femme, on dit : candidata)
Nom commun 2
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | candidatŭs | candidatūs |
| Vocatif | candidatŭs | candidatūs |
| Accusatif | candidatum | candidatūs |
| Génitif | candidatūs | candidatuum |
| Datif | candidatūi ou candidatū |
candidatibus |
| Ablatif | candidatū | candidatibus |
candidatus masculin
Références
- « candidatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage