candelabrum
Anglais
Étymologie
- Du latin candelabrum.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| candelabrum \Prononciation ?\ |
candelabra \Prononciation ?\ |
candelabrum
Notes
- candelabra est fréquemment utilisée, à tort, comme un singulier.
Prononciation
- Géorgie (États-Unis) : écouter « candelabrum [Prononciation ?] »
- Texas (États-Unis) : écouter « candelabrum [Prononciation ?] »
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | candēlābrum | candēlābra |
| Vocatif | candēlābrum | candēlābra |
| Accusatif | candēlābrum | candēlābra |
| Génitif | candēlābrī | candēlābrōrum |
| Datif | candēlābrō | candēlābrīs |
| Ablatif | candēlābrō | candēlābrīs |
candēlābrum \kan.deːˈlaː.brum\ neutre 2e déclinaison
- Candélabre, chandelier.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes
Dérivés
- candelabrarius (« celui qui fait ou qui vend des candélabres »)
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : candelabrum
- Espagnol : candelabro
- Français : candélabre
- Italien : candelabro
- Portugais : candelabro
Références
- « candelabrum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage