cancerós
Catalan
Étymologie
- Du latin cancerosus.
 
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | cancerós \Prononciation ?\  | 
cancerosos \Prononciation ?\  | 
| Féminin | cancerosa \Prononciation ?\  | 
canceroses \Prononciation ?\  | 
cancerós [Prononciation ?] masculin singulier
- (Médecine) Cancéreux.
 
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| cancerós \Prononciation ?\  | 
cancerosos \Prononciation ?\  | 
cancerós \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : cancerosa)
- (Médecine) Cancéreux.
 
Prononciation
- Barcelone (Espagne) : écouter « cancerós [Prononciation ?] »
 
Étymologie
- Du latin cancerosus.
 
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | cancerós \kanseˈɾus\  | 
canceroses \kanseˈɾu.zes\  | 
| Féminin | cancerosa \kanseˈɾu.zo̞\  | 
cancerosas \kanseˈɾu.zo̞s\  | 
cancerós [kanseˈɾus] (graphie normalisée)
- (Médecine) Cancéreux.
 
Variantes dialectales
- canceros (limousin)
 
Prononciation
- languedocien : [kanseˈɾus]
 - provençal maritime et rhodanien : [kãⁿseˈɾus]
 - niçois : [kãⁿseˈʁus]
 - France (Béarn) : écouter « cancerós [Prononciation ?] »
 
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
 - Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français - Diccionari provençau francés, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003, ISBN 2-7449-0464-3
 - Georges Castellana, Dictionnaire niçois-français, Serre, Nice, 1952
 - Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
 - Cristian Omelhièr, Petiòt diccionari occitan d’Auvernhe - francés (auvernhe meijornal), Ostal del libre, 2007 → Consulter en ligne
 - Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2