camerarius
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de camera (« voute, pièce voutée, chambre »), avec le suffixe -arius.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif camerarius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | camerarius | camerariă | camerarium | camerariī | camerariae | camerariă |
| Vocatif | camerarie | camerariă | camerarium | camerariī | camerariae | camerariă |
| Accusatif | camerarium | camerariăm | camerarium | camerariōs | camerariās | camerariă |
| Génitif | camerariī | camerariae | camerariī | camerariōrŭm | camerariārŭm | camerariōrŭm |
| Datif | camerariō | camerariae | camerariō | camerariīs | camerariīs | camerariīs |
| Ablatif | camerariō | camerariā | camerariō | camerariīs | camerariīs | camerariīs |
camerarius \Prononciation ?\ ; première classe
- En forme de voute, de berceau.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | camerarius | camerariī |
| Vocatif | camerarie | camerariī |
| Accusatif | camerarium | camerariōs |
| Génitif | camerariī | camerariōrum |
| Datif | camerariō | camerariīs |
| Ablatif | camerariō | camerariīs |
camerarius \Prononciation ?\ masculin ; 2e déclinaison
Références
- « camerarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage