caladaire
Français
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| caladaire | caladaires |
| \Prononciation ?\ | |
caladaire \Prononciation ?\ masculin
Synonymes
- caladeur
- caladier
Traductions
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| caladaire \kalaˈðajɾe\ |
caladaires \kalaˈðajɾes\ |
caladaire [kalaˈðajɾe] (graphie normalisée) masculin
- Paveur.
Un caladaire pron malin
— (Pierre Bonnet)
Un jorn plaçava de caladas
Davant l’ostau d’un medecin.- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879