bucak

Voir aussi : Bucak

Étymologie

Du proto-turc qui donne aussi bucaq angle ») en azéri, почмак, poçmaq angle, coin ») en tatare.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif / absolu bucak bucaklar
Accusatif bucağı bucakları
Datif / directif bucağa bucaklara
Locatif bucakta bucaklarda
Ablatif bucaktan bucaklardan

bucak \Prononciation ?\

  1. Angle, coin.
    • Bunlardan sonra köşede, bucakta, kendi âleminde yaşayan Türkler vardı.
      Les Turcs qui vivaient dans leur coin, dans leur monde.
  2. (Administration, Histoire) District.
    • Bucak müdürü, bucakta en büyük Hükümet memuru ve temsilcisidir.  (10/6/1949 tarih ve 5442 sayılı İl İdaresi Kanunu)
      Le directeur de district est le plus haut fonctionnaire et représentant du gouvernement dans le district.

Voir aussi

  • bucak sur l’encyclopédie Wikipédia (en turc) 

Références