brutum
Latin
Étymologie
- Substantivation de l’adjectif brutus (« brut »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | brutum | bruta | 
| Vocatif | brutum | bruta | 
| Accusatif | brutum | bruta | 
| Génitif | brutī | brutōrum | 
| Datif | brutō | brutīs | 
| Ablatif | brutō | brutīs | 
brutum \Prononciation ?\ neutre
Dérivés
Forme d’adjectif
brutum \Prononciation ?\
Références
- « brutum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage