brutas
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe bruter | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| tu brutas | ||
brutas \bʁy.ta\
- Deuxième personne du singulier du passé simple de bruter.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Espagnol
Forme d’adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | bruto | brutos |
| Féminin | bruta | brutas |
brutas \ˈbɾu.tas\
- Féminin pluriel de bruto.
Prononciation
- Madrid : \ˈbɾu.tas\
- Séville : \ˈbɾu.tah\
- Mexico, Bogota : \ˈbɾu.t(a)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈbɾu.tah\
- Montevideo, Buenos Aires : \ˈbɾu.tas\
Latin
Forme de nom commun
brutas \Prononciation ?\
- Accusatif pluriel de bruta.
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | brut \ˈbɾyt\ |
bruts \ˈbɾyt͡s\ |
| Féminin | bruta \ˈbɾy.to̞\ |
brutas \ˈbɾy.to̞s\ |
brutas \ˈbɾy.to̯s\ (graphie normalisée)
- Féminin pluriel de brut.
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| bruta \ˈbɾy.to̯\ |
brutas \ˈbɾy.to̯s\ |
brutas \ˈbɾy.to̯s\ (graphie normalisée) féminin
- Pluriel de bruta.