bronchus
Latin
Étymologie
- Variante de bronchia.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | bronchus | bronchī |
| Vocatif | bronche | bronchī |
| Accusatif | bronchum | bronchōs |
| Génitif | bronchī | bronchōrum |
| Datif | bronchō | bronchīs |
| Ablatif | bronchō | bronchīs |
bronchus \Prononciation ?\ masculin
Dérivés
- bronchialis
Dérivés dans d’autres langues
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | bronchus | bronchă | bronchum | bronchī | bronchae | bronchă |
| Vocatif | bronche | bronchă | bronchum | bronchī | bronchae | bronchă |
| Accusatif | bronchum | bronchăm | bronchum | bronchōs | bronchās | bronchă |
| Génitif | bronchī | bronchae | bronchī | bronchōrŭm | bronchārŭm | bronchōrŭm |
| Datif | bronchō | bronchae | bronchō | bronchīs | bronchīs | bronchīs |
| Ablatif | bronchō | bronchā | bronchō | bronchīs | bronchīs | bronchīs |
bronchus \Prononciation ?\
Voir aussi
- bronchus sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « bronchus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage