bracarius
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de braca (« braie »), avec le suffixe -arius.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif bracarius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | bracarius | bracariă | bracarium | bracariī | bracariae | bracariă |
| Vocatif | bracarie | bracariă | bracarium | bracariī | bracariae | bracariă |
| Accusatif | bracarium | bracariăm | bracarium | bracariōs | bracariās | bracariă |
| Génitif | bracariī | bracariae | bracariī | bracariōrŭm | bracariārŭm | bracariōrŭm |
| Datif | bracariō | bracariae | bracariō | bracariīs | bracariīs | bracariīs |
| Ablatif | bracariō | bracariā | bracariō | bracariīs | bracariīs | bracariīs |
bracarius \Prononciation ?\
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | bracarius | bracariī |
| Vocatif | bracarie | bracariī |
| Accusatif | bracarium | bracariōs |
| Génitif | bracariī | bracariōrum |
| Datif | bracariō | bracariīs |
| Ablatif | bracariō | bracariīs |
bracarius \Prononciation ?\
Références
- « bracarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage