borbottare

Italien

Étymologie

D’origine onomatopéique.

Verbe

borbottare \bor.bot.ˈta.re\ intransitif (auxiliaire avere) 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Marmonner.

Variantes

Dérivés

  • borbottamento
  • borbottio
  • borbottone

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes