bonificáramos

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe bonificar
Subjonctif Présent que (yo) bonificáramos
que (tú) bonificáramos
que (vos) bonificáramos
que (él/ella/ello/usted) bonificáramos
que (nosotros-as) bonificáramos
que (vosotros-as) bonificáramos
que (os) bonificáramos
(ellos-as/ustedes) bonificáramos
Imparfait (en -ra) que (yo) bonificáramos
que (tú) bonificáramos
que (vos) bonificáramos
que (él/ella/ello/usted) bonificáramos
que (nosotros-as) bonificáramos
que (vosotros-as) bonificáramos
que (os) bonificáramos
(ellos-as/ustedes) bonificáramos
Imparfait (en -se) que (yo) bonificáramos
que (tú) bonificáramos
que (vos) bonificáramos
que (él/ella/ello/usted) bonificáramos
que (nosotros-as) bonificáramos
que (vosotros-as) bonificáramos
que (os) bonificáramos
(ellos-as/ustedes) bonificáramos
Futur que (yo) bonificáramos
que (tú) bonificáramos
que (vos) bonificáramos
que (él/ella/ello/usted) bonificáramos
que (nosotros-as) bonificáramos
que (vosotros-as) bonificáramos
que (os) bonificáramos
(ellos-as/ustedes) bonificáramos

bonificáramos \bo.ni.fiˈka.ɾa.mos\

  1. Première personne du pluriel de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de bonificar.

Prononciation

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe bonificar
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
nós bonificáramos
Futur simple

bonificáramos \bu.ni.fi.kˈa.ɾɐ.muʃ\ (Lisbonne) \bo.ni.fi.kˈa.ɾa.mʊs\ (São Paulo)

  1. Première personne du pluriel du plus-que-parfait de bonificar.