blandiloquium
Latin
Étymologie
- Dérivé de blandiloquus, avec le suffixe -ium.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | blandiloquium | blandiloquia |
| Vocatif | blandiloquium | blandiloquia |
| Accusatif | blandiloquium | blandiloquia |
| Génitif | blandiloquiī | blandiloquiōrum |
| Datif | blandiloquiō | blandiloquiīs |
| Ablatif | blandiloquiō | blandiloquiīs |
blandiloquium \Prononciation ?\ neutre
- Douces paroles.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « blandiloquium », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « blandiloquium », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage