bitumen
: Bitumen
Anglais
Étymologie
- Du latin bitumen.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| bitumen \ˈbɪtjumɛn\ |
bitumens \ˈbɪtjumɛnz\ |
bitumen (le pluriel fait aussi bitumina)
Quasi-synonymes
Notes
- Le sens plus commun de asphalt est comme synonyme de asphalt concrete.
Dérivés
Prononciation
- Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « bitumen [Prononciation ?] »
Voir aussi
- bitumen sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | bitumen | bitumina |
| Vocatif | bitumen | bitumina |
| Accusatif | bitumen | bitumina |
| Génitif | bituminis | bituminum |
| Datif | bituminī | bituminibus |
| Ablatif | bituminĕ | bituminibus |
bitumĕn \Prononciation ?\ neutre
- Bitume.
Betulla. Gallica haec arbor mirabili candore atque tenuitate, terribilis magistratuum virgis, eadem circulis flexilis, item corbium costis. bitumen ex ea Galliae excoquunt.
— (Pline, Naturalis Historia, XVI, traduction.)- Le bouleau est un arbre de la Gaule, très blanc et très élancé. Il figure dans les faisceaux redoutables des magistrats ; on l'emploie aussi à faire des cercles et les côtes des corbeilles. En Gaule, on en extrait de la résine par la cuisson.
Dérivés
- bitumineus (« de bitume »)
- bitumino (« imprégner de bitume »)
- bituminōsus (« bitumineux »)
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « bitumen », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- 1 2 Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage
- ↑ « bitumen », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Du latin bitumen.
Nom commun
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | bitumen | bitumna | bitumni |
| Accusatif | bitumen | bitumna | bitumne |
| Génitif | bitumna | bitumnov | bitumnov |
| Datif | bitumnu | bitumnoma | bitumnom |
| Instrumental | bitumnom | bitumnoma | bitumni |
| Locatif | bitumnu | bitumnih | bitumnih |
bitumen \Prononciation ?\ masculin inanimé
Étymologie
- Du latin bitumen.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | bitumen | bitumeny |
| Génitif | bitumenu | bitumenů |
| Datif | bitumenu | bitumenům |
| Accusatif | bitumen | bitumeny |
| Vocatif | bitumene | bitumeny |
| Locatif | bitumenu | bitumenech |
| Instrumental | bitumenem | bitumeny |
bitumen \Prononciation ?\ masculin inanimé
Synonymes
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage