bend
Anglais
Étymologie
Verbe
| Temps | Forme |
|---|---|
| Infinitif | to bend \bɛnd\ |
| Présent simple, 3e pers. sing. |
bends \bɛndz\ |
| Prétérit | bent \bɛnt\ |
| Participe passé | bent \bɛnt\ |
| Participe présent | bending \bɛn.diŋ\ |
| voir conjugaison anglaise | |
bend transitif et intransitif
Dérivés
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| bend \bɛnd\ |
bends \bɛndz\ |
bend
- Tournant (d’une rue), virage (d'une rue), courbe (d’un fleuve), pli (d’un coude, d’un genou).
- (Héraldique) Bande.
- The arms of Scrope is azure a bend or.
Vocabulaire apparenté par le sens
- inflection
- (héraldique) bendy
Prononciation
- Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « bend [Prononciation ?] »
- Connecticut (États-Unis) : écouter « bend [Prononciation ?] »
Voir aussi
- bend (héraldique) sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)
- bend (tous les sens) sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)
Forme de verbe
bend \Prononciation ?\
- Deuxième personne du singulier du présent du verbe zijn.
Références
- Elien Lefevere, Tussentaal in de Vlaamse media: Een onderzoek naar het taalgebruik van televisiepresentatoren, Université de Gand, 2011, page 121