bejammern
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich bejammere |
| 2e du sing. | du bejammerst | |
| 3e du sing. | er/sie/es bejammert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich bejammerte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich bejammerte |
| Impératif | 2e du sing. | bejammere! |
| 2e du plur. | bejammert! | |
| Participe passé | bejammert | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
bejammern \bəˈjamɐn\ (voir la conjugaison)
- Se lamenter sur.
Hyperonymes
Vocabulaire apparenté par le sens
Dérivés
- Bejammern
- bejammernd
- bejammert
Prononciation
- Berlin : écouter « bejammern [bəˈjamɐn] »