azeno
Espéranto
Étymologie
- Du latin asinus (excl. : la).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | azeno \a.ˈze.no\ |
azenoj \a.ˈze.noj\ |
| Accusatif | azenon \a.ˈze.non\ |
azenojn \a.ˈze.nojn\ |
azeno \a.ˈze.no\ mot-racine UV
- (Zoologie) Âne (Equus asinus, individu de l’espèce, non genré).
Mi rajdos azenen al montopinto.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Dérivés
- azena : relatif à l’âne
- azenoĉapo : bonnet d’âne
- azenigi : faire passer pour un âne
Hyperonymes
- Klaso: mamulo : mammifère
- Ordo: neparhufulo : périssodactyle
- Familio: ekvedo : équidé
Hyponymes
Méronymes
Proverbes et phrases toutes faites
- forveturis azenido kaj revenis azeno
- azen’ al azeno riproĉas malsaĝon
- ne volis rajdi sur ĉevalo, ekrajdis sur azeno
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « azeno [a.ˈze.no] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « azeno [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « azeno [Prononciation ?] »
Voir aussi
- azeno sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- azeno sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- azeno sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "azen-", "-o" présents dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).