ayuno
: ayunó
Espagnol
Étymologie
Adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | ayuno \aˈʝu.no\ |
ayunos \aˈʝu.nos\ |
| Féminin | ayuna \aˈʝu.na\ |
ayunas \aˈʝu.nas\ |
ayuno \aˈʝu.no\
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| ayuno \aˈʝu.no\ |
ayunos \aˈʝu.nos\ |
ayuno \aˈʝu.no\ masculin
Dérivés
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe ayunar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | (yo) ayuno |
ayuno \aˈʝu.no\
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif de ayunar.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « ayuno [Prononciation ?] »
Voir aussi
- ayuno sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage