auxilabundus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | auxilabundus | auxilabundă | auxilabundum | auxilabundī | auxilabundae | auxilabundă | 
| Vocatif | auxilabunde | auxilabundă | auxilabundum | auxilabundī | auxilabundae | auxilabundă | 
| Accusatif | auxilabundum | auxilabundăm | auxilabundum | auxilabundōs | auxilabundās | auxilabundă | 
| Génitif | auxilabundī | auxilabundae | auxilabundī | auxilabundōrŭm | auxilabundārŭm | auxilabundōrŭm | 
| Datif | auxilabundō | auxilabundae | auxilabundō | auxilabundīs | auxilabundīs | auxilabundīs | 
| Ablatif | auxilabundō | auxilabundā | auxilabundō | auxilabundīs | auxilabundīs | auxilabundīs | 
auxilabundus \Prononciation ?\
- Secourable.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Références
- « auxilabundus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage