automatus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien αὐτόματος, autómatos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | automatus | automată | automatum | automatī | automatae | automată |
| Vocatif | automate | automată | automatum | automatī | automatae | automată |
| Accusatif | automatum | automatăm | automatum | automatōs | automatās | automată |
| Génitif | automatī | automatae | automatī | automatōrŭm | automatārŭm | automatōrŭm |
| Datif | automatō | automatae | automatō | automatīs | automatīs | automatīs |
| Ablatif | automatō | automatā | automatō | automatīs | automatīs | automatīs |
automatus \Prononciation ?\
- Automate, spontané, volontaire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Références
- « automatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 196)