autographus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien αὐτόγραφος, autógraphos (« écrit par soi-même »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | autographus | autographă | autographum | autographī | autographae | autographă |
| Vocatif | autographe | autographă | autographum | autographī | autographae | autographă |
| Accusatif | autographum | autographăm | autographum | autographōs | autographās | autographă |
| Génitif | autographī | autographae | autographī | autographōrŭm | autographārŭm | autographōrŭm |
| Datif | autographō | autographae | autographō | autographīs | autographīs | autographīs |
| Ablatif | autographō | autographā | autographō | autographīs | autographīs | autographīs |
autographus \au̯ˈto.ɡra.pʰus\
- Autographe.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : autograph
- Espagnol : autógrafo
- Français : autographe
- Italien : autografo
Références
- « autographus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « autographus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage