auditives
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | auditif \o.di.tif\ |
auditifs \o.di.tif\ |
| Féminin | auditive \o.di.tiv\ |
auditives \o.di.tiv\ |
auditives \o.di.tiv\
- Féminin pluriel de auditif.
Chez les personnes atteintes, un gène défectueux empêche la production d'otoferline, une protéine nécessaire aux cellules auditives sensorielles de l’oreille interne pour convertir les vibrations sonores en signaux chimiques envoyés au cerveau.
— (journal 20 minutes, édition Paris-IDF, 20 janvier 2024, page 8)
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| auditive | auditives |
| \o.di.tiv\ | |
auditives \o.di.tiv\ féminin
- Pluriel de auditive.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Allemand
Forme d’adjectif
auditives \aʊ̯diˈtiːvəs\
Prononciation
- Berlin : écouter « auditives [aʊ̯diˈtiːvəs] »
Catalan
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | auditiu \Prononciation ?\ |
auditius \Prononciation ?\ |
| Féminin | auditiva \Prononciation ?\ |
auditives \Prononciation ?\ |
auditives \Prononciation ?\ féminin
- Féminin pluriel de auditiu.